Zakażenie grzybicą następuje zarówno przy bezpośrednim kontakcie chorego zwierzęcia ze zdrowym, jak też pośrednio przez nosicieli grzyba. W klatce którą zamieszkiwał niegdyś chory zwierzak mogą być bakterie. Szczur może się zarazić grzybicą nie tylko od innego szczura, ale także od ludzi, psów, innych gryzoni a nawet ptaków. Człowiek nie jest odporny na tę chorobę i także może zarazić się od szczurka.

Grzyby i ich zarodniki są bardzo odporne na zmianę warunków klimatycznych. W odpadłych ze skóry strupach zachowują swoją zdolność do zakażenia przez wiele miesięcy, a w wilgotnym środowisku znajdują doskonałe warunki do rozwoju. Zakażenie ułatwia brud w klatce, podrażnienia skóry przez nieodpowiednie środki do kąpieli a także jej uszkodzenia. Jeśli odporność zwierzęcia zmniejszy się, to grzyby łatwo rozwijają się w skórze. Wnikają one w podstawy włosów i atakują cebulkę włosową otaczają ją mikroskopijna siatką grzybni. Następstwem tego jest wypadanie sierści i rozwijające się zapalenie skóry która pokrywa się strupami. Jeżeli do zmienionej skóry dostaną się bakterie ropotwórcze, to cebulki ulegają zaropieniu.

Zazwyczaj świąd skóry jest niewielki. Typowymi objawem są łysiny różnych wielkości i kształtów. Skóra w tych miejscach jest mocno podrażniona. Widać na niej bardzo małe, szarożółte strupy. Po oderwaniu jednego z nich widoczna jest zaczerwieniona i wilgotna skóra.

Kiedy szczur ma podejrzenie grzybicy skórnej pierwszym działaniem jakie powinniśmy wykonać jest oddzielenie wszystkich osobników które miały z nim jakikolwiek kontakt do różnych pomieszczeń. Krótka kwarantanna powie nam, które jeszcze zwierzęta wymagają leczenia. Oczywiście przy kontaktach z chorymi szczurami musimy zachować wyjątkową ostrożność. Ograniczajmy się jedynie do podawania leków i za każdym razem przed i po myjemy ręce. Także należy uważać na inne zwierzęta, aby przez przypadek bakteria nie dostała się za naszym pośrednictwem na innego szczura bądź inne zwierzę.

Klatka zwierzęcia powinna być dokładnie wyszorowana. Można użyć także specjalnych środków odkażających dostępnych w aptece lub u lekarza wet. Cały rejon do którego szczury miały dostęp powinien być zdezynfekowany. Sam zwierzak nie powinien być kąpany podczas choroby - wilgotność i wyższa temperatura sprzyja rozprzestrzenianiu się grzyba.

Leczenie grzybicy polega na podawaniu środków grzybobójczych. Skóra szczurów jest bardzo delikatna i jednym z lepszych preparatów będzie 7% roztwór chloraminy. Miesza się 2 g na 50 ml wody i codziennie zmywa 4 razy dzień po dniu. Następnie większość lekarzy wet. Zaleca 3-4 dniową przerwę. Za każdym razem mieszankę trzeba produkować od nowa.

http://ratteria.w.interia.pl/grzybica.html